از زمان روی کار آمدن طالبان در اوت ۲۰۲۱، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های سیاسی کشور، بحران مشروعیت است. این بحران نه‌تنها در سطح داخلی بلکه در جامعه بین‌الملل نیز انعکاس یافته است. عدم وجود توافق ملی، نبود پارلمان منتخب و نادیده‌گرفتن تنوع قومی، مذهبی و سیاسی افغانستان، همگی باعث شده‌اند تا حکومت فعلی با معضل جدی در پذیرش عمومی روبه‌رو باشد.
عوامل اصلی بحران مشروعیت:
-
نبود مشارکت عمومی: مردم افغانستان در انتخاب این ساختار سیاسی نقشی نداشته‌اند.
-
انحصار قدرت: تمرکز کامل تصمیم‌گیری در دست یک گروه خاص، منجر به حذف دیگر اقوام و جریان‌ها شده است.
-
عدم شفافیت: نبود قانون اساسی، انتخابات، و نهادهای نظارتی، فضا را برای سوءاستفاده باز گذاشته است.
-
فشارهای بین‌المللی: هیچ کشور بزرگی تاکنون حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته و این مسأله، انزوای سیاسی را تشدید کرده است.
نتیجه‌گیری:
تا زمانی که یک ساختار مشارکتی و توافقی در افغانستان شکل نگیرد که نماینده‌ی واقعی تمام اقشار باشد، مشروعیت داخلی و خارجی حکومت همچنان زیر سؤال خواهد ماند. آینده سیاسی کشور وابسته به ایجاد یک چارچوب قانونی، شفاف و مردمی است.
